واتای «داوەت» لە فەرهەنگی مەردۆخدا:
داوەت
کوردی: زەماوەن. شایی
فارسی:
سور، بَیوگانی، پیوگانی.
العربية:
عِرس، زَفّ، زَفاف.
بەرهەمی:
ئایەتوڵڵا مەردۆخ
زمان:
کوردیی ناوەندی بۆ کوردیی ناوەندی و فارسی و عەرەبی
ساڵی بڵاوبوونەوە:
1957