واتای «گەل» لە فەرهەنگی مەردۆخدا:
گەل [1]
کوردی: گەلە، ڕوێل، کۆمەڵە. تیپ. دەستە، پۆل (وەک: پۆلی باڵندە یا گەلەی ئاژەڵ.)
فارسی:
گَل، گَلّه، جوق، جوقه، جفاله، جغاله، تیپ. (گله‌ی مرغان یا حیوانات مثلاً.)
العربية:
سِرب، ثُلَّة، عُصبَة، وِرد، غَيف، جَمع.
گەل [2]
کوردی: فرە، خەیلێ. (گەلێکن) زۆر
فارسی:
بسیار، خیلی.
العربية:
كَثير، وَفير، زِياد.
گەل [3]
کوردی: ان. (گوڵگەل، گوڵان) (نیشانەی کۆیە.)
فارسی:
ها، ان. (علامت جمع است: گلها، مردان) (علامت مسند و جمع است)
العربية:
ون، ات. (جُمُوع مُكَسَّرَة)
بەرهەمی:
ئایەتوڵڵا مەردۆخ
زمان:
کوردیی ناوەندی بۆ کوردیی ناوەندی و فارسی و عەرەبی
ساڵی بڵاوبوونەوە:
1957