معنای «کەر» در هەنبانە بۆرینە:
کەر
کوردی:
- نیوەی جیا، لەت
- پارچە، پاژ
- پاشگری بە واتا: پێک هێنەرکارکەر
- کۆمەڵی دابڕاو لە گەلە
- قەر، قەرد، وام، واو
- بارەبەری بە زەڕەزەڕ، گوێدرێژ
- برێتی لە دەبەنگ و نەفام
- شوی گامێش
- جۆرێ حەیوانی چیا
- هیچ نەبیس، گوێ کپ
- زەلام، قەبەکەرمێش، کەرمۆز
- دیوی تەفی جگ
- چەماو، خوارەوە بووگ
- هەدا، ئۆقرە
فارسی:
- شقه، نیمه
- پاره، تکه
- پسوند فاعلی، کننده
- جمع جدا شده از گله
- وام
- خر
- کنایه از نفهم
- گاومیش نر
- کل شکار
- ناشنوا
- گنده، بزرگ
- یکی از جهات قاپ
- خمیده
- آرام و قرار
